biedt 25 verschillende definities van het woord inductie, afkomstig uit diverse bronnen en vakgebieden. Inductie betekent onder andere opwekking, gevolgtrekking, redenering en mutatie. Inductie is het verschijnsel dat een spanning op een geleider ontstaat als het zich beweegt in een magnetisch veld of als het magnetisch veld verandert. Lees meer over de ontdekking, de formules, de zelfinductie en de toepassingen van inductie.
Inductie betekenis In wetenschappelijke experimenten wordt er veel gebruik gemaakt van inductie en deductie. Onderzoekers hebben vaak een theorie die ze via deductie met waarnemingen willen bevestigen. Bijvoorbeeld: een onderzoeker denkt dat je van videogames slimmer wordt.
Deductie
⚡ Quick summary. Inductive reasoning (also called induction) involves forming general theories from specific ing something happen repeatedly and concluding that it will happen again in the same way is an example of inductive reasoning. In abductive reasoning, the major premise is evident, but the minor premise and therefore the conclusion are only probable. For example, if you find a half-eaten sandwich in your home, you might use probability to reason that your teenage son made the sandwich, realized he was late for work, and abandoned it before he could finish it.
Deductie Deductive reasoning is the psychological process of drawing deductive inference is a set of premises together with a conclusion. This psychological process starts from the premises and reasons to a conclusion based on and supported by these premises.
Algemeen naar specifiek
Deductief redeneren (van algemeen naar specifiek) Deductief redeneren werkt top-down. Je begint met een algemene regel en die pas je toe op een specifieke situatie. Als je uitgangspunt klopt, dan is de conclusie ook zeker waar. Deze manier van denken zie je vaak in logica of wiskunde. Deductie: van algemeen naar specifiek Deductie is een redeneerproces waarbij je begint met algemene aannames en deze vervolgens gebruikt om specifieke conclusies te trekken. Het begint met een algemene stelling of hypothese en leidt dan tot specifieke voorspellingen die vervolgens worden getest.
Algemeen naar specifiek Vertalingen in context van "algemeen of specifiek" in Nederlands-Engels van Reverso Context: Deze toestemming kan algemeen of specifiek zijn.
Wetenschappelijke methode
Een overzicht van de verschillende manieren om kennis te vergaren in de wetenschap, zoals deductie, inductie, empirie en theorievorming. De wetenschappelijke methode is niet eenduidig, maar afhankelijk van het vakgebied, de context en de mores. Leer wat de wetenschappelijke methode is en hoe je deze kunt toepassen in de klas. Ontdek de stappen van de methode, van waarneming tot conclusie, en probeer ze uit met educatieve activiteiten en voorbeelden.
Wetenschappelijke methode Je kunt wetenschappelijke methoden gebruiken om antwoorden te krijgen, en ook om een onderzoek te definiëren en te organiseren. Als middel van cognitie weerspiegelen wetenschappelijke methoden het onderwerp van je onderzoek.
Redeneren
redeneren: gerund: redeneren n: present tense past tense; 1st person. de·ne·ren Vervoegingen: redeneerde ( enkelv.) Vervoegingen: heeft geredeneerd () door nadenken een standpunt bepalen Voorbeeld: 'logisch redeneren' Synoniemen: argumenteren beredeneren betogen Spreekwoorden en zegswijzen • red.
Redeneren redeneren - English translation of redeneren from Dutch from the Dutch-English Dictionary - Cambridge Dictionary.
